Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że drugie zburzenie Jerozolimy z roku 70 n.e. zostało precyzyjnie przepowiedziane przez Jezusa a pewne szczegóły tego proroctwa są zadziwiająco dokładne.
Daje nam to żywy obraz dokładności proroctw biblijnych oraz budzi zaufanie do pozostałych przepowiedni, zawartych w księdze Objawienia, zwanej także Księgą Apokalipsy.
Wszelkich proroctw dotyczących wielu detali narodzin, życia i śmierci Chrystusa jest 238! Niektóre z nich zostały spisane na 400 lat przez egzekucjami na krzyżach, które rozpoczęli stosować Rzymianie.
Szczególnie dokładnym jest proroctwo samego Jezusa, zapowiadające na 37 lat w przyszłość doszczętne zburzenie Jerozolimy oraz nie tylko sposób, w jaki Jerozolima miała być zburzona, ale Jezus także podał swoim naśladowcom czyli pierwszym chrześcijanom sposób na uratowanie życia w tym koszmarnym wydarzeniu.
Oto Jego słowa:
Mat 24: 2 Lecz On rzekł do nich: «Widzicie to wszystko? Zaprawdę, powiadam wam,
nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».
Łukasz 19: 41 Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim 42 i rzekł:
«O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to
zakryte przed twoimi oczami. 43 Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi
nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. 44 Powalą na
ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu
za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Szczególnie ciekawe są Jego słowa „gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem,
oblegną cię i ścisną zewsząd”.
Inne detale:
Mateusza 24: 15 Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - 16 wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! 17 Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. 18 A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz.
Najciekawsze detale:
Łukasza 21: 20 Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. 21 Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą! 22 Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. 23 Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: 24 jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą.
Najpierw rozważmy
przyczynę zniszczenia Jerozolimy i powód, dla którego Stwórca wykonał swój wyrok
na narodzie wybranym przez siebie.
Przyczyną zburzenia Jerozolimy oraz zniszczenia resztek z przebogatego niegdyś państwa Izraela, czyli jednej z jego części, Judei było zabójstwo na krzyżu Jezusa.
Reszta pokolenia
Jakuba, nazwanego przez Boga Izraelem, praktycznie nie stanowiła już wtedy
dwunastopokoleniowego państwa Izrael, które zostało wybrane z narodów jako
'naród wybrany', który otrzymał Ziemię Obiecaną od samego Boga, który walczył za
ten naród, aby umożliwić mu bezpiecznie zamieszkiwanie Ziemi Obiecanej, którą
przez wieki zamieszkiwały okrutne, bałwochwalcze plemiona filistyńskie oraz
amorejskie.
Ówcześni
Żydzi (A raczej Judejczycy - od Juden - Żyd)) oczekiwali Mesjasza i Wyzwoliciela w owym czasie, ale
niewłaściwe zrozumienie proroctw oraz niezwykła zakłamana pycha powodowała, że
owi Judejczycy w przeważającej większości nie dopuszczali do siebie myśli, że
mogą się mylić w rozpoznaniu oczekiwanego Mesjasza.
Wyobrażali sobie Go jako Króla - Zwycięzcę, który przepędzi Rzymian okupujących
Jerozolimę oraz całą Judeę i doprowadzi do niezwykłego rozkwitu ówczesna Judeę.
Jezus jako uległy Baranek nie trafiał im w ogóle do przekonania. Po za tym, po powrocie
z niewoli babilońskiej Żydzi uwikłali się w Kabałę, niezwykle ostry kult demonów
a szczególności czarów i magii oraz zbiór przepisów i zwyczajów religijnych, który z czasem
przekształcił się w znany nam głównie z opowieści, Talmud. Dlatego tez Jezus
słusznie nazywał ich "plemieniem żmijowym".
Jezus niezwykle ostro potępiał owe przepisy ponieważ nie były one częścią Słowa
Bożego a także łamały wiele zdrowych zasad i przykazań Bożych, wyłuszczonych w Torze.
Jezus potępiał faryzeuszy i uczonych w pismach niezwykle ostre i dobitnie. W
gruncie rzeczy wydał na nich nieodwołalny sąd a także wyrok. Słownictwo
zastosowane przez Jezusa w stosunku do tych przywódców religijnych było o wiele
bardziej stanowcze niż do innych grzeszników.
Mateusza 23: 1 Wówczas przemówił Jezus do tłumów i do
swych uczniów tymi słowami: 2 «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w
Piśmie i faryzeusze. 3 Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam
polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie
czynią. 4 Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom
na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. 5 Wszystkie swe
uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają
swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 6 Lubią zaszczytne
miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. 7 Chcą, by ich
pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. 8 Otóż wy nie
pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy
wszyscy braćmi jesteście. 9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym
ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. 10 Nie chciejcie
również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz,
Chrystus. 11 Największy z was niech będzie waszym sługą. 12 Kto się
wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
Biada obłudnikom
13 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie
królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie
pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą.
15 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie
morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim
stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami.
16 Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: Kto by przysiągł na
przybytek, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku,
ten jest związany przysięgą. 17 Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest
ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? 18 Dalej: Kto by
przysiągł na ołtarz, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę,
która jest na nim, ten jest związany przysięgą. 19 Ślepi! Cóż bowiem
jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? 20 Kto więc
przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży.
21 A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w
nim mieszka. 22 A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na
Tego, który na nim zasiada.
23 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie
dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze
jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało
czynić, a tamtego nie opuszczać. 24 Przewodnicy ślepi, którzy
przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!
25 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o
czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one
zdzierstwa i niepowściągliwości. 26 Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw
wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta.
27 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni
jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie,
lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. 28 Tak i wy
z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni
jesteście obłudy i nieprawości.
29 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie
groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych, 30 i mówicie:
"Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie byliśmy ich wspólnikami w
zabójstwie proroków". 31 Przez to sami przyznajecie, że jesteście
potomkami tych, którzy mordowali proroków! 32 Dopełnijcie i wy miary
waszych przodków! 33 Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść
potępienia w piekle?
34 Dlatego oto Ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych. Jednych
z nich zabijecie i ukrzyżujecie; innych będziecie biczować w swych
synagogach i przepędzać z miasta do miasta. 35 Tak spadnie na was
wszystka krew niewinna, przelana na ziemi, począwszy od krwi Abla
sprawiedliwego aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego
zamordowaliście między przybytkiem a ołtarzem. 36 Zaprawdę, powiadam
wam: Przyjdzie to wszystko na to pokolenie.
Oczywiście przywódcy religijni nie byli zbytnio zachwyceni takim
niepochlebnym podsumowaniem ich przewrotnej działalności.
W innym przypadku Jezus potępił jeszcze ostrzej handlarzy czyli prekursorów
dzisiejszych banków, którzy zorganizowali sobie małą giełdę bankową przez
świątynią jerozolimską i dokonywali bankowych transakcji.
Wszystko to spowodowało fałszywe oskarżenia Jezusa oraz Jego śmierć.
Godnym uwagi jest tekst Nowego Testamentu, w którym tak kapłaństwo żydowskie,
uczeni w Piśmie i faryzeusze, a także tłum
podburzony przez nich wypowiedzieli poniższe słowa, wydając tym samym na siebie wyrok!
Mateusz 27: 24 Piłat widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta,
wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego
Sprawiedliwego. To wasza rzecz». 25 A cały lud zawołał:
«Krew Jego na nas i na dzieci nasze».
26 Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na
ukrzyżowanie.
"Krew Jego na nas i na dzieci
nasze"
Za zacytowanie tego wersetu w znanym filmie "Pasja" grożono reżyserowi Gibsonowi śmiercią!
Tak więc takie były przyczyny wyroku Boga na tym mieście oraz na narodzie.
Powróćmy więc do proroctwa
Jezusa.
Kiedy 33 lat później wojska rzymskie pod wodzą Tytusa otoczyły Jerozolimę oraz
usypano wokół niej szaniec (ostrokół), żyli jeszcze ci, którzy 33 lata
wcześniej domagali się śmierci Jezusa oraz ich dzieci byli już dorosłymi ludźmi.
Jak
wiadomo z innych przekazów, w tym właśnie czasie występował największy rozkwit
chrześcijaństwa, które zapoczątkował Jezus a apostołowie nadal, nader gorliwie
rozpowszechniali dobrą nowinę o bliższym już Królestwie Bożym.
A więc sprawa ukrzyżowania Jezusa nie była sprawą przedawnioną i zapomnianą,
było wręcz przeciwnie!
Wróćmy do otoczenia Jerozolimy. Usypano szaniec i nawet mysz nie mogła uciec bez
czujnego oka rzymiańskiego żołdactwa.
Ale zapowiedź Jezusa brzmiała: „gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną
cię i ścisną zewsząd”.
Czytamy dalej:
Łukasza 21: 20 Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. 21 Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą!
Pozorna sprzeczność i rzekomy brak logiki. Jak uciekać z miasta otoczonego przez
Rzymian?!
Odpowiedź jest bardzo prosta i niezwykle logiczna. Po kilku miesiącach Rzymianie odeszli
niespodziewanie od Jerozolimy i najprawdopodobniej kapłaństwo żydowskie oraz
mieszkańcy miasta dziękowali Bogu za 'cudowne' ocalenie a szydzono z
chrześcijańskich Żydów i ich opowieści o Jezusie.
Możemy sobie łatwo wyobrazić pogardę i dzikie śmiechy Żydów skierowane ku
apostołom. Najwidoczniej Żydzi wraz z kapłanami, faryzeuszami oraz uczonymi w
Pismach, z trwogi przez Rzymianami modlili się nieustannie do Boga o wyzwolenie
z oblężenia. Niewątpliwie składano publiczne modły, poszczono i błagano Boga o
miłosierdzie oraz pomoc.
Kiedy wojska rzymskie niespodziewanie odeszły, bez wątpienia przywódcy Judei uznali to za oczywisty cud boży i widomy dowód bożej protekcji.
Tymczasem stosunek Judejczyków do pierwszych chrześcijan był bez żadnych wątpliwości bardziej negatywny niz kiedykolwiek przedtem. Drwinom i smiechowi nie było końca.
Jednakże apostołowie wraz z naśladowcami zrozumieli właściwie proroctwo Jezusa
i zadecydowali, aby opuścić to skazane na zagładę miasto. Zrobiono więc tak i
apostołowie wraz z pierwszymi chrześcijanami żydowskimi wynieśli się z Jerozolimy.
Cztery lata później, w roku 70 n.e. w okolicach
żydowskiej Paschy, kiedy większość Żydów zgromadziła się w Jerozolimie na
obchody Paschy i ponad 80% Żydów przebywało w tym czasie w mieście, wojska
rzymskie niespodziewanie powróciły oraz ponownie otoczyły Jerozolimę!
Miasto było przepełnione i z powodu zgromadzonych mas. Brakowało pożywienia i po 6 miesiącach
niemal bez walki wzięto Jerozolimę głodem.
Według historyka żydowskiego, Flawiusza, matki jadły własne zmarłe dzieci z
powodu straszliwego głodu, jaki zapanował w niegdyś świętym mieście.
Rzymianie nie mieli miłosierdzia nad Żydami i wyrżnęli ostrzem miecza tego
okropnego dnia ponad milion ludzi! Jerozolimę zburzono doszczętnie, świątynia została także
całkowicie zniszczona i rzeczywiście, zgodnie z proroctwami Jezusa kamień na kamieniu nie pozostał.
Tymczasem wczesne chrześcijaństwo, wraz z
przewodzącymi apostołami oczywiście nie doznało najmniejszego uszczerbku!
Najlepszym dowodem na to jest fakt, że chrześcijaństwo to przetrwało!
Proroctwo Jezusa sprzed 37 lat spełniło się dokładnie. Jerozolima oraz jej
mieszkańcy zostali sprawiedliwie ukarani za zbrodnię popełnioną na największym człowieku jaki chodził
po ziemi.
Jerozolima miała być deptana przez pogan do czasu wypełnienia się określonego
czasu.
Z wyroku Boga, Jerozolima poniosła w pełni zasłużony wyrok za morderstwo na Synu
Boga! Dalszą częścią kary Boga było całkowite rozproszenie resztek Izraela.
W taki oto sposób Izrael utracił status "Narodu Wybranego". Skoro taka była kara za mord na Jezusie, czyż dzisiaj, nadal nienawidzący Jezusa Żydzi otrzymali status "Narodu Wybranego" z powrotem?
Czy nawrócili się do tego "... kogo przebodli?"
Jeżeli nie, z pewnością nie dostąpili wybaczenia.
Więcej na temat Izraela współczesnego, jako "Narodu Wybranego" w poniższym linku.
Czy dzisiejszy Izrael jest nadal Narodem Wybranym?
To jeszcze nie koniec proroctw biblijnych!
Jezus podał ich znacznie więcej w
księdze Objawienia. Mamy tam dokładną zapowiedź czasów końca oraz wydarzenia
poprzedzające tzw. koniec świata czyli ostateczną bitwę Jezusa z Szatanem
i jego wojskami w
bitwie Armageddonu.
Detale te są niesłychanie fascynujące a dokładność powyższego proroctwa daje nam
dużą dozę zaufania w ciąg dalszy dziejów zapowiedzianych w tej najważniejszej proroczej księdze
biblijnej, Księdze Objawienia.