Mateusza 10:(26) "...nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, o czym by się dowiedzieć nie miano. (27) Co mówię wam w ciemności, opowiadajcie w świetle dnia; a co słyszycie na ucho, głoście na dachach. "

Zwróćmy uwagę na masoński gest Łukasza.

Wstęp do Ewangelii Łukasza, który natychmiast nam wyjaśni, czym w rzeczywistości jest jego Ewangelia.

Łukasza 1:1 Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń, które wśród nas się dokonały, 2 Jak nam to przekazali naoczni od samego początku świadkowie i słudzy Słowa, 3 Postanowiłem i ja, który wszystko do początku przebadałem, dokładnie kolejno ci to opisać, dostojny Teofilu, 4 Abyś upewnił się o prawdziwości nauki, jaką odebrałeś.

Wystarczy zapoznać się powyższym tekstem i jest od razu oczywiste, że Łukasz nie był uczniem Chrystusa, nie był zaprzyjaźniony z apostołami ale postanowił on osobiście wszystko przebadać, aby Teofil, czyli jakiś znany mu dygnitarz, najwyraźniej 'nawrócony' na Chrześcijaństwo mógł mieć pisemne potwierdzenie nauk, które spowodowały, że on także uwierzył w historię Isusa (Jezusa). Pośród świadków Chrystusa nie wymienił on ani Mateusza ani Jana.

Jak można zrozumieć ten wstęp?

Wstęp Łukasza nie mówi o natchnieniu Duchem Bożym które gwarantowało by, że Łukasz opisuje niczym nie skażoną Prawdę!

Nie ma żadnego słowa, które sugerowałoby natchnienie Duchem, Bożym Ewangelię Łukasza!

Niezwykle ważne pytanie.

Dlaczego tekst Ewangelii Łukasza jest traktowany przez religie jako tekst natchniony?

Ewangelie Mateusza oraz Jana są potwierdzone nawet przez Łukasza i Marka. Jest oczywiste, że byli to apostołowie Baranka, którzy pisali pod natchnieniem Ducha Bożego i wiele faktów w obu Ewangeliach jest historycznie oraz w innych źródłach poza biblijnych całkowicie potwierdzonych.

Tymczasem Łukasz prześledził wszystkie plotki na temat Chrystusa od świadków - tak rzeczywistych jak i kłamliwych - i podał nam na piśmie to, co oni mówili. Nie był on w stanie czegokolwiek sprawdzić i potwierdzić wiarygodność oraz dokładność owych opowieści.

Jeżeli zapytamy osobno kilku świadków jakiegoś wydarzenia, opisy będą się poważnie różniły i to niekoniecznie z powodu złej woli rzeczywistych świadków. Tymczasem w tekstach Ewangelii są... proroctwa oraz nauki Syna Bożego. A Jego słowa powinny być bezbłędnie nam przekazane, właśnie pod nadzorem Ducha Bożego.

Jaka jest więc wiarygodność Ewangelii Łukasza? Wiarygodność jest znikoma. Nie mamy żadnego powodu, aby uwierzyć w wiele detali, których nie opisali ani Jan ani Mateusz. Zwłaszcza, że jest w Ewangelii Łukasza oraz w jego Dziejach Apostolskich olbrzymia ilość nieścisłości, która jest wystarczającym dowodem na celowe wprowadzanie czytelników w błąd.

Główny dowód oszustwa Łukasza. W swej Ewangelii Łukasz podaje w 24 rozdziale, że Syn Boży wstąpił do nieba 3 dni po zmartwychwstaniu. Natomiast w Dziejach Apostolskich pisze, że Chrystus ukazywał się uczniom przez 40 dni i nadal ich nauczał. Dzieje 1:3.

Dowody olbrzymich nieścisłości i błędnych wyjaśnień są dokładnie udokumentowane w dalszej części artykułu.

Ale... Paweł, Łukasz i Marek to najbardziej znani i najczęściej cytowani pisarze Nowego Testamentu, czyli ojcowe wszystkich religii z Kościołem Katolickim włącznie.

Ich wspólna cecha - ci trzej nie wiedzieli nigdy  Isusa (Jezusa) Chrystusa, nie byli świadkami Jego nauk, aczkolwiek żyli w tym samym miejscu a nawet w tym samym czasie!

Dziwnym zbiegiem okoliczności, ci właśnie pisarze stanowią główną część materiału Nowego Testamentu, cytowanego przez wszystkie religie Chrześcijaństwa.

Dopiero niedawno wielu Chrześcijan zauważyło, że Biblia zawiera pewne księgi, które są oczywistym fałszem. Z tych właśnie przyczyn ukazują się coraz częściej nowe dowody owego fałszu. Przykładem oczywistego fałszu jest księga Estery. Sprawdź oczywiste dowody w podanym linku.

Z Łukaszem, Markiem i Pawłem jest bardzo podobnie. W tym świetle powstają natychmiast pytania, na które nie mamy żadnych wyjaśniających odpowiedzi. Natchnienie Duchem Bożym odpada z powodu wielu błędów i nieścisłości. Po za tym ani Łukasz, ani Marek nie twierdzą, że ich księgi są natchnione. Paweł twierdzi, że jego listy są wynikiem cudownego objawienia, jakie on uzyskał od samego Chrystusa. Niemniej olbrzymie błędy doktrynalne Pawła kategorycznie temu przeczą. Pojawiają się coraz nowsze i coraz bardziej dobitne dowody fałszu owych trzech najpopularniejszych pisarzy NT.

Poniżej biblijna zapowiedź o tym, że Biblia będzie atakowana oraz fałszowana!

Henocha 104:10 Teraz oznajmiam wam tajemnicę: wielu grzeszników zmieni i wypaczy słowa prawdy i wypowiadać będą słowa złe i kłamliwe i wymyślą wiele fałszu i napiszą księgi w swoim imieniu. 11 Oby tylko spisali wiernie w swoich językach wszystkie moje słowa i nie zmienili lub opuścili czegokolwiek z moich słów, ale spisali dokładnie wszystko, o czym świadczyłem przedtem o nich! 12 Znam jeszcze inną tajemnicę: księgi te zostaną wręczone sprawiedliwym i mądrym, [którzy będą źródłem] radości, prawdy i wielkiej mądrości. 13 Zostaną im wręczone księgi i uwierzą w nie i będą się nimi cieszyć. I wszyscy sprawiedliwi, którzy poznali z nich wszystkie drogi prawdy, radować się będą .(BM)

Powyższe wersety dają nam poważne podstawy do kwestionowania ksiąg wyraźnie sprzecznych z naukami Boga oraz Jego Syna. Powyższy tekst oraz obszerny opis zbrodni upadłych aniołów i doprowadzenie niemal całego rodzaju ludzkiego do zagłady spowodował usunięcie księgi Henocha z kanonu biblijnego!

Werset 12 mówi nam, kto otrzymał od Boga dwie księgi Henocha.

Zacznijmy nasze śledztwo od przypowieść Isusa o siewcy.

Mateusza 13:24 Inne podobieństwo podał im, mówiąc: Podobne jest Królestwo Niebios do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. 25 A kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł. 26 A gdy zboże podrosło i wydało owoc, wtedy się pokazał i kąkol. 27 Przyszli więc słudzy gospodarza i powiedzieli mu: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swojej roli? Skąd więc ma ona kąkol? 28 A on im rzekł: To nieprzyjaciel uczynił. A słudzy mówią do niego: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i wybrali go? 29 A on odpowiada: Nie! Abyście czasem wybierając kąkol, nie powyrywali wraz z nim i pszenicy. 30 Pozwólcie obydwom róść razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie, a pszenicę zwieźcie do mojej stodoły.

Oto Chrystusa wyjaśnienie.

Mateusza 13:36 Wtedy rozpuścił lud i poszedł do domu. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam podobieństwo o kąkolu na roli. 37 A On odpowiadając, rzekł: Ten, który sieje dobre nasienie, to Syn Człowieczy. 38 Rola zaś, to, to świat, a dobre nasienie, to synowie Królestwa, kąkol zaś, to synowie Złego. 39 A nieprzyjaciel, który go posiał, to diabeł, a żniwo, to koniec świata, żeńcy zaś, to aniołowie. 40 Jak tedy zbiera się kąkol i pali w ogniu, tak będzie przy końcu świata. 41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Królestwa jego wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość, 42 I wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 43 Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!

Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że przypowieść ta wyraźnie mówi o sianiu ziarna synów Królestwa, czyli ludzi o usposobieniu owiec, którzy posiądą Królestwo Boże pod Jego panowaniem.

Zwróćmy szczególną uwagę na to, że sianie synów złego rozpoczyna się w tym samym czasie. Oznacza to, że w momencie pracy Siewcy czyli Chrystusa natychmiast za nim postępuje szatan, który sieje kąkol, czyli... nasienie szatana.

Zanim uczniowie Isusa się zorientowali, pomiędzy nimi był także syn złego, czyli... Judasz. Jego owoc dojrzał w momencie żniwa, czyli po nabyciu wiedzy ukazał on swoją rzeczywistą osobowość  i zdradził Syna Bożego. Kąkol ukazał się w całej pełni we właściwym czasie.

Judasz był pierwszym synem Złego pośród uczniów Isusa, z pewnością nie ostatnim. Na powyższym zdjęciu widać wyraźnie zboże oraz kąkol. Jest to doskonałe porównanie nasienia węża z czystą pszenicą, czyli Narodem Wybranym oraz porównanie Chrześcijan posłusznych Prawu z kąkolem czyli nasieniem węża.

Dopiero w czasie bliskim żniwa widać wyraźnie zbrodnicze nasienie węża w niemal wszystkich rządach na świecie. Ów kąkol dostaje szału zbrodniczego i w USA Parlament zaaprobował legalność zabicia już urodzonego dziecka. Jest to objaw absolutnego zdziczenia w rządzie USA.

Oznacza to zielone światło dla morderców nasienia węża, które dąży do zniszczenia rasy białej, a zwłaszcza Narodu Wybranego czyli Słowian. Kąkol jest ewidentny w pedofilii, LGBTQ, indoktrynacji gender i wielu innych najdzikszych pomysłach rządów nasienia węża.

Przypowieść powyższa wskazuje na to, że szatan po zmartwychwstaniu Isusa natychmiast przystąpił do ostrego ataku na Jego dzieło.

Szatan miał kontrolę nad całym światem i nagle ową kontrolę utracił, ponieważ ukazała się grupa apostołów Baranka, która nie była już kontrolowana przez niego. Byli to członkowie nowego rządu Chrystusa, który usunie szatana i upadłych aniołów z ziemi i wtrąci ich do otchłani.

Pierwszymi ziarnami kąkolu byli 'apostoł' Paweł oraz... ewangelista Łukasz, uczeń i przyjaciel Pawła. Zgodnie z zapowiedzią Chrystusa ów kąkol, czyli synowie złego nie wyglądali wcale inaczej niż synowie Królestwa. Pozornie widać było oddanie 'prawdzie' i wielką gorliwość w krzewieniu 'ewangelii' Chrystusa o Królestwie Bożym.

Dopiero z upływem czasu ich działalność pokazała rezultaty ich działalności. Tzw. 'apostoł' Paweł został uznany przez synów Królestwa za heretyka i wszystkie zbory w Azji go opuściły. Apostołowie zorientowali się także, że właśnie nauki Pawła spowodowały prześladowania ich samych oraz  nowych uczni.

Wiarygodność postać Łukasza w świetle dowodów

Sprawdźmy pewne źródła mówiące o Łukaszu. Ewangelia Łukasza. Wynika z nich, że Łukasz był lekarzem z Antiochii i celem jego było uwiarygodnienie historyczne dziejów Isusa oraz dziejów wczesnego Chrześcijaństwa. Jako lekarz Łukasz był więc... czarownikiem, jak niemal  każdy lekarz w tych czasach.

Drugim celem działalności Łukasza było uwiarygodnienie Pawła i jego listów, niemal całkowicie sprzecznych z naukami i misją Isusa Chrystusa. Paweł poświadczał Łukasza, Łukasz poświadczał Pawła i pozornie wszystko wygląda bardzo dobrze i wiarygodnie. Ale to były i są nadal jedynie pozory.

Trzecim celem był oczywisty atak na Prawdę.

Fałszywe sprawozdania fałszywych apostołów wniosły w Chrześcijaństwo niemal wszystkie fałszywe nauk i doktryny, które dzielą je na ponad 40 tyś wyznań.

Większa część sprzecznych z Chrystusem i Prawdą nauk jest właśnie w ewangelii Łukasza i w Dziejach Apostolskich - także pióra Łukasza, oraz jest ona oczywista w listach Pawła i w ewangelii Marka. A to oznacza 2/3 Nowego Testamentu.

Ta część Biblii jest źródłem wszystkich sporów doktrynalnych w Chrześcijaństwie.

Dlaczego owi 'ewangeliści' nie zostali wybrani przez Boga?

A przecież obaj, Paweł i Łukasz żyli w tym samym regionie i w tym samym czasie. Dlaczego Bóg ich nie wybrał dla swego Syna? Czy zapowiedział Bóg lub Syn pojawienie się innych apostołów w późniejszym czasie? Oczywiście, że nie.

Paweł podpiera się swym wyborem przez Isusa podczas drogi do Damaszku, ale nie ma na to zdarzenie ani jednego naocznego świadka. Sama wizja nie ma żadnego sensu, ponieważ Isus osobiście nauczał swych apostołów przez ponad 3 lata. Dlaczego w przypadku tych trzech miałoby to ulec jakiejkolwiek zmianie. Po za tym Isus obiecał apostołom, że będzie z nimi aż do zakończenia świata.

Łukasz nie był nawet świadkiem rzekomej konwersji Pawła ale słyszał o niej jedynie z ust samego Pawła.

Nikt Łukasza na ewangelistę nigdy nie wybrał i Duch Boży najwyraźniej nim nie kierował podczas pisania jego dzieł.

Łukasz nie wspomniał nigdy o tym, że jakikolwiek apostoł czy uczeń Chrystusa dostarczył mu jakichkolwiek informacji.

Owe fakty rzucają poważny cień na wiarygodność materiałów przedstawianych przez Łukasza. Jest ewidentne, że mamy do czynienia z kimś, kto opisuje niewiarygodne informacje bez podania jakiegokolwiek dowodu.  Ani Mateusz ani Jan nigdy nie wspomnieli o Łukaszu, Marku i Pawle! W takim kontekście wszystkie pisma tych trzech mają wartość... plotek.

Najciekawsze jest to, że ewangelia Łukasza posiada najwięcej detali, o których ani Jan ani Mateusz nigdy nie wspomnieli.

Skąd Łukasz zdobył opowieść o zwiastowaniu anioła Gabriela do Marii a nawet do Elżbiety?

Spróbujmy skonfrontować materiały przedstawiane przez Łukasza z innymi Ewangeliami oraz doktrynami przekazanymi nam przez rzeczywistych uczniów i apostołów Chrystusa.

Ewangeliści Jan i Mateusz nie wspominają o wniebowstąpieniu!

Jest to co najmniej dziwne, ponieważ obaj naoczni świadkowie Ewangeliści mówią zgodnie z faktami o zmartwychwstaniu ale żaden nie pisze o tym, że widział  osobiście Isusa powracającego do Nieba. Nie ma o tym także w Objawieniu!

Odnośnie Dziejów Apostolskich pióra Łukasza nasuwa się niezwykle niepokojące pytanie.

Dlaczego najważniejsze wydarzenia w Chrześcijaństwie; Wniebowstąpienie oraz Pięćdziesiątnica - zesłanie Ducha Świętego nie są opisane przez żadnego ucznia Chrystusa!?

  Łukasz opisuje wniebowstąpienie tylko w Dziejach Apostolskich

Łukasz wsławił się wieloma olbrzymimi błędami. Jednym z nich jest zupełnie błędny opis tzw. zesłania Ducha Bożego, zapowiedziany w proroctwie Joela.

Ale sprzeczne ze sobą opisy wniebowstąpienia oraz zesłania Ducha Bożego jest są wielu z nas znane.

24 rozdział Łukasza opisuje nam dokładnie trzeci lub czwarty dzień po zmartwychwstaniu.

Łukasza 24:(39) Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i patrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.

Co jest dla nas niezwykle istotne to wiarygodność opisu Łukasza, który kilka wierszy poniżej podaje nam:

Łukasza 24:(49) A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości. (50) I wywiódł ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje, błogosławił ich. (51) I stało się, gdy ich błogosławił, że rozstał się z nimi. (BM)

Biblia Warszawska używa słów - rozstał się z nimi.

Biblia Warszawsko Praska - A oni, oddawszy Mu pokłon, wrócili do Jerozolimy radując się.

W tym fragmencie mamy dwa wydarzenia. Pierwsze jest to obietnica Ojca, czyli otrzymanie mocy z wysokości. Czas nie został nam podany ale moment Wniebowstąpienia jest podany przez Łukasza w trzecim lub czwartym dniu!

Czy ktokolwiek poza Łukaszem pisał o Wniebowstąpieniu Chrystusa?

Łukasza 24:21 A myśmy się spodziewali, że On odkupi Izraela, lecz po tym wszystkim już dziś trzeci dzień, jak się to stało.

To oznacza trzeci dzień, czyli dzień zmartwychwstania. Nie mamy żadnej pewności w reszcie tego rozdziału, czy dalsze wydarzenia wydarzyły się w tym samym dniu, trzecim czy też czwartym.

Biblia Poznańska Łukasza 24:51 A kiedy ich błogosławił, odszedł od nich (i został zabrany do nieba). W cudzysłowie - tekst niepewny!

Z tego wynika, że wniebowstąpienie być może nie nastąpiło i Łukasz to sobie wyssał z palca. Nie oznacza to, że Isus nie powrócił do nieba ale oznacza to, że nie powrócił do nieba żadnego dnia na oczach apostołów. Najważniejsze niemal wydarzenie z Chrystusem nie jest opisane w jednoznaczny i zrozumiały sposób.

Apostoł Jan opisuje nam otrzymanie mocy Ducha Bożego w taki sposób.

Jana 20:(19) A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Isus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! (20) A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana. (21) I znowu rzekł do nich Isus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (22) A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego. (23) Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane. (BM)

Najwyraźniej właśnie wtedy apostołowie otrzymali Ducha Świętego i zostali posłani przez Isusa do obwieszczania Dobrej Nowiny o bliskim już Królestwie Bożym. Nie wiemy także, w jaki sposób Duch Święty manifestował się w apostołach, a relacje Łukasza i Pawła nie są wiarygodne. Dzisiejsze dary Ducha, według nauk Pawła wskazują na czysty satanizm!

Opis Łukasza w Dziejach Apostolskich jest całkowicie sprzeczny z jego opisem w ewangelii, jest sprzeczny z relacją Jana oraz niepewny w Ewangelii Mateusza.

Oto opis Łukasza w Dziejach Apostolskich.

Dzieje Apostolskie 1:(1) Pierwszą księgę, Teofilu, napisałem o tym wszystkim, co Isus czynił i czego nauczał od początku (2) Aż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których wybrał, wzięty został w górę; (3) Im też po swojej męce objawił się jako żyjący i dał liczne dowody, ukazując się im przez czterdzieści dni i mówiąc o Królestwie Bożym. (4) A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie;

Mamy więc poważne sprzeczności. Według tego opisu Łukasza, Isus ukazywał się apostołom i uczniom przez 40 dni, po czym...

Dzieje Apostolskie 1:(6) Gdy oni tedy się zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, czy w tym czasie odbudujesz królestwo Izraelowi? (7) Rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił, (8) Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. (9) I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok wziął go sprzed ich oczu. (10) I gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich

Według Jana wzięcie mocy Ducha nastąpiło już pierwszego dnia po sabacie, ale w Ewangelii Łukasza mamy opis udania się do nieba trzeciego lub czwartego dnia.

Duch według Ewangelii Łukasza nie został w tym czasie zesłany na apostołów.

Jest to jaskrawa sprzeczność Łukasza z Mateuszem i Janem, oraz sprzeczne ze sobą oba sprawozdania pióra samego Łukasza!

Do tego dochodzi także całkowicie błędna interpretacja proroctwa Joela opisana i cytowana przez Łukasza w rozdziale 2 Dziejów Apostolskich. Dokładny opis w podanym linku.

Najbardziej niepokojące jest to, że na Pawle i Łukaszu opiera się całe Chrześcijaństwo z Katolicyzmem i Kościołem Zielonoświątkowców włącznie!

Zesłanie Ducha Bożego - Wikipedia. Kościół Zielonoświątkowy - Wikipedia. 

W ten sposób niemal całe Chrześcijaństwo opiera się na radykalnych kłamstwach Pawła i Łukasza a Słowa Boga i Syna - zwłaszcza w listach Pawła są raczej rzadko wspominane.

Prorocza zapowiedź Isusa

Zwróćmy szczególną uwagę na najważniejsze polecenie Isusa Chrystusa.

Mateusza 28:19 Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, 20 Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.

Najwyraźniej bezpośrednie zaprzeczenie wstąpienia Isusa do nieba. Chrystus miał być ze swoimi uczniami po wszystkie dni aż do skończenia świata. Czyli do początku Królestwa Bożego.

Są dwie możliwości zrozumienia tego tekstu.

• 1. Chrystus był z nimi duchem.
• 2. Chrystus był i jest nadal fizycznie z ludźmi służącymi Mu i Ojcu w pracy na rzecz Królestwa Bożego.

Są pewne dowody na bezpośrednią ingerencję Syna Bożego w prace skierowane w kierunku Królestwa Bożego. Oczywiście część takich sprawozdań jest wynikiem błędnej interpretacji tekstów Pawła, Łukasza i Marka, ale są inne sygnały świadczące o Jego pomocy w krzewieniu Jego Ewangelii, nie Pawła oraz ujawnianie wielu dotychczas nie znanych proroctw czy tekstów biblijnych.

Zwróćmy uwagę na kilka istotnych kwestii w tej krótkiej wypowiedzi Isusa. Uczniowie i apostołowie mieli polecenie czynienia uczniami wszystkie narody a nauki te musiały być Jego, Chrystusa osobistymi naukami, które On sam im przekazał.

To oznacza, że jakiekolwiek nauki poza naukami Isusa (Jezusa) Chrystusa są nieważne!

Ostatnie zdanie mówi o Jego nadzorze nad pracą ewangelizacyjną, która będzie trwała aż do skończenia świata, w domyśle świata szatana. Jego słowa nie dotyczyły jedynie Jego naocznych świadków, ale wszystkich tych, którzy wypełniali Jego wolę.

Z tych słów Isusa Mesjasza oraz wielu innych tekstów wynika podstawowa Prawda, która praktycznie nie jest znana Chrześcijaństwu.

Chrześcijaństwo powinno być oparte tylko i wyłącznie na naukach Isusa (Jezusa) Chrystusa.

Chrześcijaństwo oparte nie na naukach Syna Bożego nie jest prawdziwym Chrześcijaństwem, ponieważ jest ono kontrolowane przez siły szatana.

Zatem naszym zadaniem jest poznanie tego, czego nauczał sam Chrystus oraz posłuszeństwa wobec Jego przykazań i Jego proroctw!

Jana 12: 4 Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;

Nie po to Chrystus nauczał przez 3.5 roku, aby zastąpił Go ktoś taki jak... Paweł czy Łukasz. Isus będzie nas sądzić, a nie Paweł czy Łukasz!

Powyższy werset jest esencją wszystkiego, czego nauczał nas Chrystus. Posłuszeństwo wobec Isusa jest naszym zbawieniem. Innej drogi ani Bóg, ani Syn nam nie wskazał. Posłuszeństwo wobec Pawła, Łukasza czy kogokolwiek innego oznacza pogardę dla nauk Chrystusa.

Błędne wyjaśnienie proroctwa Joela przez Łukasza

Zwrócimy uwagę na ten szczególny tekst, który ukaże nam rzeczywiste intencje niemal wszystkiego, co Łukasz napisał.

Łukasz opisał tzw. dzień Zielonych Świąt w drugim rozdziale Dziejów Apostolskich.

Dzieje 2:1 A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. 2 I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. 3 I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. 4 I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał. 5 A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężowie nabożni, spośród wszystkich ludów, jakie są pod niebem; 6 Gdy więc powstał ten szum, zgromadził się tłum i zatrwożył się, bo każdy słyszał ich mówiących w swoim języku. 7 I zdumieli się, i dziwili, mówiąc: Czyż oto wszyscy ci, którzy mówią, nie są Galilejczykami 8 Jakże więc to jest, że słyszymy, każdy z nas, swój własny język, w którym urodziliśmy się? 9 Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji, 10 Frygii i Pamfilii, Egiptu i części Libii, położonej obok Cyreny, i przychodnie rzymscy, 11 Zarówno Żydzi jak prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich, jak w naszych językach głoszą wielkie dzieła Boże. 12 Zdumieli się wtedy wszyscy i będąc w niepewności, mówili jeden do drugiego: Cóż to może znaczyć?  13 Inni zaś drwiąc, mówili: Młodym winem się upili. 14 Na to powstał Piotr wraz z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie judzcy i wy wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie! Niech wam to będzie wiadome, dajcie też posłuch słowom moim. 15 Albowiem ludzie ci nie są pijani, jak mniemacie, gdyż jest dopiero trzecia godzina dnia, 16 Ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela: 17 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; 18 Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą 19 I uczynię cuda w górze na niebie, I znaki na dole na ziemi, Krew i ogień, i kłęby dymu. 20 Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. 21 Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie.

Łukasz wyjaśnił, że zesłanie Ducha Świętego na tylu ludzi było wypełnieniem się proroctwa Joela.

Zacytujmy to proroctwo.

Joel 3:1 A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia. 2 Także na sługi i służebnice wyleję w owych dniach mojego Ducha. 3 I ukażę znaki na niebie i na ziemi, krew, ogień i słupy dymu. 4 Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ów wielki, straszny dzień Pana. 5 Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie jak rzekł Pan a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan. 6 Bo oto w owych dniach i w owym czasie, gdy odmienię los Judy i Jeruzalemu, 7 Zgromadzę wszystkie narody i sprowadzę je do Doliny Józafata, i tam się z nimi rozprawię z powodu mojego ludu i mojego dziedzictwa, Izraela, ponieważ rozproszyli je między ludy pogańskie i podzielili mój kraj.

Najwyraźniej Łukasz albo nie rozumiał tego proroctwa albo je nieuczciwie wykorzystał  do swoich kłamliwych celów.

Pierwszy problem z relacją Łukasza polega na tym, że apostołowie Isusa już wcześniej otrzymali od Niego Ducha Bożego. Po swym zmartwychwstaniu Isus ukazał się apostołom i obdarzył ich Duchem Bożym.

Jana 20:22 A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego.

Z tego wersetu wynika jasno, że specjalnie wybrani i wyszkoleni przez Isusa apostołowie otrzymali specjalny dar od Niego, czyli otrzymali oni pomoc Ducha Bożego.

Oznacza to specjalny nadzór Ducha Bożego nad ich Ewangeliami i ich pracy ogłaszania Królestwa Bożego. Ani Łukasz, ani Paweł czy Marek takiej pomocy nigdy nie otrzymali.

 

Dawcą Ducha był sam Chrystus!

Z tych przyczyn zesłanie powtórne Ducha - w dodatku nie na apostołów - jest sprzeczne z naukami Chrystusa.

Ale sprawozdanie Łukasza zawiera znacznie więcej problemów. Kontekst proroctwa Joela wyraźnie mówi nam o Czasach Końca, czyli o czasie sądu nad światem. Łukasz mówi także o czasie ostatecznym, ale...

...Łukasz i Paweł błędnie wierzyli, że Czasy Końca to czasy im współczesne.

Paweł wyraźnie w to wierzył i nie pisał on o możliwość odbudowania świątyni Salomona, ponieważ za jego czasów owa świątynia istniała i to w niej Paweł umieszczał tzw. człowieka bezprawia, którego dzisiejsze religie nazywają Antychrystem.

Jest ewidentne, że Łukasz powiela błąd Pawła.

2Tesaloniczan 2:3 Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia, 4 Przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.

Skoro Isus zapowiedział, że dnia ani godziny nie zna nikt, nawet On sam, Paweł z Łukaszem nie mieli zielonego pojęcia o tym, kiedy owe czasy końca nastąpią. Pomimo wyraźnego proroctwa o zburzeniu Jerozolimy Paweł z Łukaszem spodziewali się czasów końca za swego życia. Przynajmniej obaj tego nauczali będąc w takiej sytuacji fałszywymi prorokami!

1Tesaloniczan 4:15 A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. 16 Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, 17 Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.

Są to ich własne dowody fałszu ich własnego pióra! Chrystus ostrzegał, że będziemy czasami końca zaskoczeni, ale Paweł w poniższym wersecie zaprzeczył temu.

1Tesaloniczan 5:4 Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył.

Wróćmy do wydarzenia Zielonych Świąt oraz  proroctwa Joela. Joel opisał to zupełnie inaczej oraz w zupełnie innym kontekście oraz czasie.

Podczas Zielonych Świąt usłyszano szum, ukazały się nad głowami języki ognia  i ludzie zaczęli mówić oryginalnymi językami zrozumiałymi przez ludzi innych narodów.

Sprawdźmy jak to zinterpretował Łukasz i wsparł wersetami Joela.

Pierwszy problem - to czas wypełnienia się proroctwa. Ma być to Czas Końca czyli sądu.

Drugi problem - Joel mówi - prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny;

W wydarzeniu opisywanym przez Joela nie ma żadnej wzmianki o mówieniu językami ani o szumie wiatru ani o językach ognia!

Dar mówienia językami nie ma żadnego precedensu  w ST!

W ST mamy wiele wersetów mówiących nam o tym, że musiano się uczyć innych języków, aby porozumiewać się z ludźmi z innych państw. Józef musiał poznać język egipski, czyli nie miał tzw. daru języków.

Trzeci problem - będą znaki na ziemi, krew i ogień, dym, słońce ciemne, księżyc zamieniony w krew. Łukasz nie napisał ani słowa o tych wydarzeniach podczas tzw. Zielonych Świąt.

Porównajmy to z Objawieniem.

Apokalipsa 6:12 I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew,13 I gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie; 14 I niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich.

Apokalipsa ukazuje nam czasy końca i potwierdza oraz uzupełnia proroctwo Joela!

Łukasz sam się w doskonały sposób obnażył i jego interpretacja - tak wydarzenia zesłania Ducha jak i porównania go z proroctwem Joela jest największą pomyłką, jaką można znaleźć w Biblii.

Są to solidne dowody na to, że duch działający podczas Zielonych Świąt nie był Duchem Bożym.

Łukasz nie wspomina ani słowem, że był tego świadkiem, czy też zdano mu taką relację. W ten sposób przedstawione wydarzenie czyni całą relację czystą fikcją i to kiepskiego gatunku, ponieważ interpretacja proroka Joela jest zupełnie błędna. Opis zesłania Ducha oraz jego interpretacja proroctwa Joela jest przecież podstawą dla uwiarygodnienia postaci 'apostoła' Pawła.

W tym świetle tak Łukasz jak i Paweł wyglądają na ludzi, którzy nie mają żadnego pojęcia o proroctwach Bożych oraz o planach Boga względem ludzkości. Żaden z nich nie wspomniał o 10 rzekomo zagubionych pokoleniach Izraela.

Zbyt dokładny opis proroctwa zburzenia Jerozolimy w ewangelii Łukasza jest co najmniej podejrzany z prostego powodu. Ani Jan ani Mateusz nie podają takiego szczegółu, jaki podaje Łukasz. Sprawdźmy.

Łukasza 21:20 Gdy zaś ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej zburzenie. 21 Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są w obrębie miasta, niech wyjdą z niego, a mieszkańcy wsi niech nie wchodzą do niego.

Wojska rzymskie otoczyły Jerozolimę w roku 66 n.e. Nagle, bez żadnych znanych nam przyczyn wojska rzymskie odstąpiły od miasta i wróciły do Rzymu. Armia ta powróciła w roku 70 n.e. i po krótkim oblężeniu wzięła miasto głodem. Powstała więc przerwa 4 letnia i proroctwo Łukasza to właśnie pośrednio sugeruje.

O tym szczególe nie wiedzieli nawet apostołowie ale Łukasz - według jego słów - dowiedział się o wszystkich szczegółach od ludzi w wyniku swych 'badań'. Według Wikipedii angielskiej Łukasz zmarł w roku 84, czyli 14 lat po zburzeniu Jerozolimy. Polska wersja Wikipedii daty śmierci Łukasza nam nie podaje.

Najprawdopodobniej Łukasz napisał owo 'proroctwo' już po wydarzeniach, czyniąc je pozornie jednym z najbardziej precyzyjnych 'proroctw'. Tak przynajmniej ja podejrzewam.

Wróćmy do wyjaśnienia opisu Łukasza rzekomego zesłania Ducha Bożego w dniu Pięćdziesiątnicy.

W taki sposób błędnie opisane i zupełnie błędnie wyjaśnione wydarzenie zesłania Ducha Bożego stało się nie tylko oficjalnym świętem Chrześcijaństwa, ale także stało się podstawą do uwiarygodnienia szatańskich rytuałów, znanych w charyzmatycznych ruchach Chrześcijaństwa. (Kilka ciekawych filmów w powyższym linku!)

Jest więc oczywiste, że na Dziejach Apostolskich pióra Łukasza nie możemy polegać. Posiadają one znacznie więcej  problemów.

Innym wielkim problemem jest opis uśmiercenia Ananiasza i Safiry, rzekomo przez Ducha Bożego, którego wezwał apostoł Piotr!

Dzieje 5:1 A pewien mąż, imieniem Ananiasz, ze swoją żoną Safirą, sprzedał posiadłość 2 I za wiedzą żony, zachował dla siebie część pieniędzy, a resztę przyniósł i złożył u stóp apostołów. 3 I rzekł Piotr: Ananiaszu, czym to omotał szatan serce twoje, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za rolę? 4 Czyż póki ją miałeś, nie była twoją, a gdy została sprzedana, czy nie mogłeś rozporządzać pieniędzmi do woli? Cóż cię skłoniło do tego, żeś tę rzecz dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu.5 Ananiasz zaś, słysząc te słowa, upadł i wyzionął ducha. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli. 6 Młodsi zaś wstali, owinęli go, wynieśli i pogrzebali. 7 A po upływie około trzech godzin nadeszła i żona jego, nie wiedząc, co się stało. 8 I odezwał się do niej Piotr: Powiedz mi, czy za taką cenę sprzedaliście rolę? Ona zaś rzekła: Tak jest, za taką. 9 A Piotr do niej: Dlaczego zmówiliście się, by kusić Ducha Pańskiego? Oto nogi tych, którzy pogrzebali męża twego, są u drzwi i ciebie wyniosą. 10 I upadła zaraz u nóg jego, i wyzionęła ducha. A gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą, wynieśli i pogrzebali obok jej męża. 11 I wielki strach ogarnął cały zbór i wszystkich, którzy to słyszeli.

Powyższe wydarzenie nie ma sensu i jest wręcz okrutne. Dwoje ludzi sprzedało wszystko, zachowali nieco dla siebie, na tzw. czarną godzinę a większą część oddali apostołom.

Na jakiej podstawie Piotr, (według Łukasza) stwierdził, że Ananiasz i Safira oszukali Ducha Bożego!?

Za rzekome zatajenie Bóg rzekomo ukarał ich śmiercią! 

Ale pieniądze apostołowie wzięli! Przecież ludzie ci nie złamali Prawa Bożego, czyli nie popełnili żadnego grzechu! Cała ta opowieść nie ma żadnej wiarygodności! Gdyby Łukasz był sprawdzonym pisarzem kierowanym Duchem Bożym, moglibyśmy przypuszczać, że rzeczywiście owo małżeństwo chciało uchodzić za ludzi znacznie lepszych. Niemniej z braku jakiegokolwiek dowodu wiarygodności Łukasza takiej opcji nie możemy przyjąć.

Co jest najgorsze, owa relacja rzuca to poważny cień na Ducha Bożego oraz na samego Boga.

Czy możemy sobie wyobrazić, że sprzedaliśmy swój dom z naszej woli za 300 tyś, zachowaliśmy dla siebie 30 tyś na ewentualne zdrowotne problemy czy rachunki, zaczęliśmy ogłaszać Ewangelię o Królestwie Bożym, a Bóg za coś takiego ukarał nas śmiercią!?

Problemy w Ewangelii Łukasza.

Głównym problemem w ewangelii Łukasza jest około 35% informacji, które nie występują w pozostałych ewangeliach.

Skąd i od kogo Łukasz wziął owe informacje, skoro Duch Boży ewidentnie go nie inspirował ale były to jedynie spisane opowiadania innych ludzi?

Nie posiadamy ani jednej wzmianki o źródłach owych informacji i jest ewidentne, że ani Mateusz ani Jan nie poinformowali Łukasza o wielu ważnych detalach  z życia Isusa, ponieważ oni sami na owe tematy niczego nie napisali.

Weźmy proroczą zapowiedź narodzin Jana Chrzciciela,  detale jego urodzin oraz wiele detali narodzin Isusa Chrystusa. Jest to niezwykle intymny opis, znany jedynie osobom, których on dotyczył.

Łukasz nie rozmawiał z rodzicami Jana Chrzciciela, ponieważ oni już dawno nie żyli. Mateusz i Jan także o tym nie pisali

Opis zwiastowania narodzin Isusa przez anioła Gabriela stał się pretekstem wielbienia Marii w Kościele Katolickim i z tego właśnie opisu znamy modlitwę do Marii - Matko Boska, łaski pełna, błogosławionaś ty miedzy niewiastami... Nie jest do dokładny tekst ale opis Łukasza jest podstawą owej szatańskiej modlitwy.

Józef, domniemany ojciec Isusa także już nie żył. Łukasz nie wspomina, że rozmawiał z matką Isusa ale opisuje owe wydarzenie z pozycji człowieka inspirowanego Duchem Bożym. Taka wersja także posiada wiele problemów.

Łukasz wiedząc, że Józef nie był ojcem Isusa, nazywa go jednak ojcem,  pisząc, że...

A ojciec i matka dziwili się temu, co mówiono o nim. Łukasza 2:33, A rodzice jego chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy. 41, ... o czym nie wiedzieli jego rodzice, 43, i także... Oto ojciec twój i ja bolejąc szukaliśmy ciebie. Łukasza 2:48

W jednym rozdziale mamy więc oczywiste błędy.

Historia zagubienia się Chrystusa nie jest opisana przez żadnego z pozostałych ewangelistów. Opis owego wydarzenia nie ma podstaw do nazwania tego opisu natchnionym Duchem Bożym i jest sprzeczny z logiką.

Dalej Łukasz przedstawia Józefa i Marię jako ludzi wyjątkowo ubogich, dla których nie było miejsca w gospodzie i Maria urodziła dziecię w stajni.

Z kolei mamy niezwykły opis pasterzy na polu, którym ukazał się anioł oraz wielki zastęp aniołów obwieszczających narodziny Mesjasza. Nieco dziwne wydarzenie i wielki pokaz mocy Boga dla kilku pastuchów bydła, którzy posłuszni poszli oddać chwałę Isusowi do stajenki.

Ponownie nie mamy żadnej wzmianki o źródłach owej informacji, która jest sprzeczna z relacją Mateusza.

Mateusza 2:11 I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę.

Stajenka jest więc wykluczona.

Jeżeli trzej mędrcy zainwestowali sporo czasu i wysiłku w podróż i możemy mieć pewność, że ich dary także posiadały poważną wartość dla rodziny, w której urodził się Mesjasz. Fakt złożenia darów w postaci złota, kadzidła i mirry wskazuje także na Boże zaopatrzenie dla Marii i ojczyma Isusa na dalsze wychowywanie Syna Bożego.

Łukasz najwyraźniej propaguje skrajne ubóstwo Józefa i Marii oraz potępia posiadanie jakichkolwiek dóbr materialnych, które chętnie są przyjmowane przez niemal wszystkie religie Chrześcijaństwa, którego nauki opierają się głównie na naukach Łukasza i Pawła.

Łukasza 6:24 Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. 25 Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. 26 Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. 27 Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.

Pobieżne zapoznanie się z tym tekstem uwłacza przypisywanie go Chrystusowi. Czyż owoce ciężkiej pracy i dobrobyt materialny jest grzechem? Grzech to łamanie Prawa. Tekst ten nie wskazuje na to, że jakakolwiek litera Prawa jest łamana. Także śmiech nie jest grzechem. Szyderstwo jest. Kiedy ktoś jest chwalony, nie jest to także żadnych grzechem.

Jest to celowe zniekształcenie nauk Chrystusa i powyższe wersety nie występują w innych Ewangeliach czy Starym Testamencie.

Abraham czy Hiob byli najbogatszymi ludźmi w czasach, w których żyli.

Salomon posiadał największe bogactwa ówczesnego świata i były one wyrazem Bożego błogosławieństwa. Sam Isus Chrystus chodził w drogiej szacie, o którą żołdactwo rzymskie rzucało losy.

Nieuczciwość prowadząca do bogactwa, lichwa i stawianie pieniądza na ołtarzu zamiast Boga, szyderstwa - takie postępowanie jest w Biblii napiętnowane. 

Jedynie w Łukasza mamy przypowieść o bogaczu i Łazarzu, przypowieść, która dała początek nauce o wiecznym ogniu w piekle.

Łukasza 16:19 A był pewien człowiek bogaty, który się przyodziewał w szkarłatne szaty i kosztowne tkaniny i co dzień wystawnie ucztował. 20 Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały. 21 I pragnął nasycić się odpadkami ze stołu bogacza, a tymczasem psy przychodziły i lizały jego rany. 22 I stało się, że umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł też bogacz i został pochowany. 23 A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. 24 Wtedy zawołał i rzekł: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec palca swego w wodzie i ochłodził mi język, bo męki cierpię w tym płomieniu. 25 Abraham zaś rzekł: Synu, pomnij, że dobro swoje otrzymałeś za swego życia, podobnie jak Łazarz zło; teraz on tutaj doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. 26 I poza tym wszystkim między nami a wami rozciąga się wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd do was przejść, nie mogli, ani też stamtąd do nas nie mogli się przeprawić.  27 I rzekł: Proszę cię więc, ojcze, abyś go posłał do domu ojca mego. 28 Mam bowiem pięciu braci, niechaj złoży świadectwo wobec nich, aby i oni nie przyszli na to miejsce męki. 29 Rzekł mu Abraham: Mają Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają. 30 A on rzekł: Nie, ojcze Abrahamie, ale jeśli kto z umarłych pójdzie do nich, upamiętają się. 31 I odrzekł mu: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, też nie uwierzą.

Owa przypowieść jest wypełniona wieloma nonsensami i dawniej często zadawałem sobie pytanie: dlaczego Isus wypowiedział taką nielogiczną przypowieść, z której wynikają takie niesprawiedliwe wnioski oraz... nauka o wiecznym piekle.

Dopiero teraz jest jasne, że On nie był autorem tych słów. Które przykazanie złamał bogacz i otrzymał za to tak straszliwą karę?

Z przypowieści wynika jasno, że żebrak żywił się u bogacza, że był chory i najwyraźniej dzięki bogaczowi utrzymywał się przy życiu. Jest możliwe, że bogacz mógł także pomóc Łazarzowi w kwestiach zdrowia. Niewłaściwym postępowaniem bogacza wydaje się być zbyt małe okazywanie współczucia dla ludzi, którym los raczej nie sprzyjał. Ale przypowieść ta nie mówi, że żebrak u wrót bogacza umarł z głodu.

Owszem... bogacz mógł pomóc Łazarzowi w większym zakresie. Brak nieco większego zaangażowania się w pomoc Łazarzowi ze strony bogacza nie koniecznie był grzechem, który zasługiwał na wieczne męki w piekle.

Z przypowieści wyraźnie wynika, że bogacz był ukarany za bogactwo, a Łazarz był wynagrodzony za biedę.

Niesprawiedliwy sąd i oczernianie sprawiedliwości Boga, podobnie jak w przypadku Ananiasza i Safiry.

Na domiar złego widzimy zupełny brak logiki - jedna kropla nie mogła pomóc bogaczowi oraz widzenie z nieba czeluści piekielnych nie mają żadnego sensu.

Wszystko to czyni ową przypowieść niegodną ust Isusa Chrystusa, który nigdy w taki sposób się nie wyrażał i nie sądził nikogo w taki niesprawiedliwy sposób.

Ewangelia Łukasza zawiera wiele innych przypowieści, które również nie przynoszą chwały naszemu Zbawicielowi.

Szczególnie razi przypowieść o nieuczciwym zarządcy a ostatni werset wprost szokuje.

Łukasza 16:8 I pochwalił pan nieuczciwego zarządcę, że przebiegle postąpił, bo synowie tego świata są przebieglejsi w rodzaju swoim od synów światłości.

To jest wręcz herezja i z pewnością Chrystus nie mógł wypowiedzieć takiego nonsensu, który jest podstawą działania... katolickich Jezuitów oraz... nasienia węża.

Inną przypowieścią nie pasującą do nauk Isusa jest przypowieść o synu marnotrawnym. (Łukasza 15:11-32)

Owszem, wybaczenie synowi jego łajdactw z pewnością jest chwalebnym uczynkiem jego ojca, ale surowe traktowanie syna posłusznego i pracowitego jest elementem, który wyraźnie razi w owej przypowieści. Najwyraźniej ojciec postawił na nieudacznika kosztem syna wiernego, który za wytrwałość nigdy przez ojca nie był wynagrodzony!

Eucharystia - kanibalizm

Kolejnym problemem jest tzw. eucharystia czyli kanibalistyczna celebracja tzw. mszy świętej. Ów haniebny rytuał został wprowadzony przez... Łukasza i Pawła. Nikt inny nie pisał o potrzebie celebrowania Ostatniej Wieczerzy, czyli czynienia z niej rytuału łamania chleba, spoczywania go oraz picia wina, jako autentycznego ciała i krwi Isusa Chrystusa. (Mateusza 26:17-35, Marka 14:12-25, oraz Jana 13:14,15.)

Na podstawie zniekształconego opisu Ostatniej Wieczerzy Watykan i inne religie zrobiły z tego czarną magię i za jej pomocą oszukują ponad miliard Chrześcijan. Katolicki rytuał Mszy stał się głównym środkiem magicznym, który uderza w Mesjasza poprzez wystawienie go na pośmiewisko na krzyżu. Msza to nie tylko magiczny demoniczny rytuał, ale także faktyczny kanibalizm.

Jeżeli według praw magii w komunii spożywa się w magiczny sposób przemienione wino i chleb w RZECZYWISTE ciało Chrystusa, to jest to rytualny kanibalizm.

Sprawdź te źródła - Wikipedia - Transsubstancjacja oraz ten artykuł - Dogmat "Transsubstancji".

Cytat z drugiego linku.

Zgodnie z nauką Kościoła Katolickiego, na każdej Mszy Świętej, dokonuje się prawdziwe, realne przeistoczenie chleba w Ciało i wina w Krew Jezusa. Co ciekawe niewielu odbiera ten dogmat poważnie. Ludzie przekonani są, że przemiana ta jest jedynie symboliczna. W świetle Katechizmu - mylą się.

Osoba przyjmująca komunię popełnia grzech kanibalizmu a ofiarą jest sam Chrystus!

Istnieje kilka cudów uznanych przez Kościół Katolicki, podczas których Komunia spożyta w sposób niegodny lub traktowana z pobłażliwością zaczęła krwawić! Sprawdź kilka linków - Hostia zaczęła krwawić.

Jest oczywiste, że wierni Kościołowi ludzie z Niego się nie śmieją, ale przeciwnicy Chrystusa mają olbrzymią radość, widząc Chrystusa  zmasakrowanego, półnagiego i poniżonego do ostatnich granic przez siły szatana i wystawionego przez 2000 lat na pośmiewisko świata.

Ten pomysł i zarazem precedens wyszedł właśnie spod pióra Pawła i Łukasza.

Paweł uwiarygodnił Łukasza, Łukasz uwiarygodnił Pawła. Odstępcza dwójka zwyciężyła stając się z czasem... Kościołem Katolickim.  Czyste Chrześcijaństwo niemal całkowicie zanikło.

Szczególnie razi postępowanie naśladowców Pawła, którzy nie tylko negowali Torę, co podsycało do nich nienawiść Żydów, ale propagowano kanibalizm, ponieważ zbierano się po to, aby spożywać rzeczywiste ciało Isusa Chrystusa oraz pić jego krew.

Ów rytualny kanibalizm nadal jest kontynuowany.

W taki sposób symbole Słowa Bożego czyli Chrystusa, zamiast być pochłaniane sercem i umysłem oraz stać się pokarmem duchowym, słowa te, zniekształcone przez fałszywe nauki Pawła i Łukasza stały się magicznym aktem kanibalizmu i spowodowały krwawe prześladowania naśladowców Chrystusa.

Dzisiaj w Kościele Katolickim oraz w kościołach prawosławnych stosuje się masowo ów Pawłowy magiczny rytuał kanibalizmu. Coś, co naszemu Zbawicielowi nawet na myśl nie przyszło.

Następny problem w  Ewangelii Łukasza - jeden ze skazańców na krzyżu nagle się nawraca do Chrystusa z nieznanej przyczyny i prosi Go o wybaczenie grzechów i zabranie go do Królestwa Bożego. Inni Ewangeliści nie wspominają o cudownym nawróceniu się jednego ze skazańców. Ów skazaniec zachował się tak, jak człowiek znający do pewnego stopnia nauki Isusa.

Ów przykład jest oczywiście skrzętnie wykorzystany przez Kościół w tzw. Sakramencie Ostatniego Namaszczenia. Księża dają jedyną nadzieję tym, którzy w desperacki sposób, tuż przed śmiercią pragną w jakiś sposób doznać pociechy i nadziei, którą księża z radością im dają w nadziei, że ich ofiara oddania całego majątku na Kościół w 'celach dobroczynnych' a Bóg to z pewnością weźmie pod uwagę na Sądzie Ostatecznym i w ten sposób umierająca osoba ma duże szanse na uniknięcia piekła.

W obliczu pewnej śmierci wybór wydaje się oczywisty i Kościół na tym skwapliwie korzysta.

Podejrzewam, że zdecydowania większość ludzi zupełnie w to nie wierzy, ale... zawsze istnieje dla nich taka mała ostatnia szansa.

Nie mając innego wyjścia wielu z owej jedynej i nikłej szansy korzysta. Zwłaszcza, kiedy ich 'zdobyty' majątek został okupiony morzem łez i być może krwią wielu niewinnych ludzi. W ten sposób Kościół a zwłaszcza Watykan pomnaża swoje dobra materialne nie bacząc na przestrogi Łukasza odnośnie bogactw.

Błędów Łukasza jest więcej i najprawdopodobniej ukażą się nowe, odkryte już po tym artykule. Niemnie to, co już wiemy większości z nas powinno wystarczyć.

Jedynymi autorytetami dla rodzaju ludzkiego są słowa Boga oraz Jego Syna.

Innych autorytetów ani Bóg ani Syn nam nie wskazali.

 

Powrót na stronę główną