Zburzenie Jerozolimy
II Ezdrasza 16:(67) Oto Bóg jest sędzią, bój się go. Zaprzestań swych grzechów i zapomnij o swych nieprawościach, nigdy ich ponownie nie popełniaj; a Bóg będzie cię prowadził naprzód i ochroni cię od wszelkich ucisków. [BM]
Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że drugie zburzenie Jerozolimy z roku 70 n.e. zostało precyzyjnie przepowiedziane przez Isusa a pewne szczegóły tego proroctwa są zadziwiająco dokładne.
Daje nam to żywy obraz dokładności proroctw biblijnych oraz budzi zaufanie do pozostałych przepowiedni, zawartych w księdze Objawienia, zwanej także Księgą Apokalipsy.
Wszelkich proroctw dotyczących wielu detali narodzin, życia i śmierci Chrystusa jest 238! Niektóre z nich zostały spisane na 400 lat przez egzekucjami na krzyżach, które rozpoczęli stosować Rzymianie.
Szczególnie dokładnym jest proroctwo samego Isusa, zapowiadające na 37 lat w przyszłość doszczętne zburzenie Jerozolimy oraz nie tylko sposób, w jaki Jerozolima miała być zburzona, ale Isus także podał swoim naśladowcom sposób na uratowanie życia w tym koszmarnym wydarzeniu.
Oto Jego słowa:
Mat 24: 2 Lecz On rzekł do nich: «Widzicie to wszystko? Zaprawdę,
powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był
zwalony».
Łukasz 19: 41 Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim
42 i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy
pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. 43 Bo
przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem,
oblegną cię i ścisną zewsząd. 44 Powalą na ziemię ciebie i twoje
dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś
nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Szczególnie ciekawe są Jego słowa „gdy twoi
nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd”.
Uaktualnienie. Ten cytat z Łukasza jest fałszem fałszywego ewangelisty, który najwyraźniej napisał owo 'proroctwo' już po zburzeniu Jerozolimy i świątyni.
Inne detale:
Mateusza 24: 15 Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - 16 wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! 17 Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. 18 A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz.
Najpierw rozważmy przyczynę zniszczenia Jerozolimy i powód, dla
którego Stwórca wykonał swój wyrok na narodzie wybranym przez siebie.
Przyczyną zburzenia Jerozolimy oraz zniszczenia resztek z przebogatego niegdyś państwa Izraela, czyli jednej z jego części, Judei było zabójstwo na krzyżu Isusa.
Reszta pokolenia Jakuba, nazwanego przez Boga Izraelem, praktycznie
nie stanowiła już wtedy dwunastu pokoleniowego państwa Izrael, które
zostało wybrane z narodów jako 'naród wybrany', który otrzymał Ziemię
Obiecaną od samego Boga, który walczył za ten naród, aby umożliwić mu
bezpiecznie zamieszkiwanie Ziemi Obiecanej, którą przez wieki
zamieszkiwały okrutne, bałwochwalcze plemiona filistyńskie oraz
amorejskie.
Ówcześni
Żydzi (A raczej Edomici) oczekiwali Mesjasza i Wyzwoliciela w owym
czasie, ale niewłaściwe, błędne zrozumienie proroctw oraz niezwykły
ich satanizm oraz pycha powodowała, że ci faryzeusze w przeważającej
większości nie dopuszczali do siebie myśli, że mogą się mylić w
rozpoznaniu oczekiwanego Mesjasza.
Wyobrażali sobie Go jako Króla - Zwycięzcę, który przepędzi Rzymian
okupujących Jerozolimę oraz całą Judeę i doprowadzi do niezwykłego
rozkwitu ówczesna Judeę. Im nie chodziło i Judejczyków czy
Izraelitów. Im chodziło o mocarstwo Edomitów, którzy uzurpowali sobie
przywilej Narodu Wybranego przez Boga. Nic dalszego od prawdy.
Isus jako uległy i pokojowy Baranek nie trafiał im w ogóle do
przekonania. Po za tym, po powrocie z niewoli babilońskiej Żydzi, nie
Judejczycy byli uwikłani w Kabałę, niezwykle ostry kult demonów a
szczególności czarów i magii oraz zbiór przepisów i zwyczajów
religijnych, który z czasem przekształcił się w znany nam szatański
Talmud. Dlatego też Isus słusznie nazywał ich "plemieniem żmijowym".
Isus niezwykle ostro potępiał owe przepisy, ponieważ nie były one
częścią Słowa Bożego a także łamały one wiele zdrowych zasad i
przykazań Bożych, wyłuszczonych w Torze.
Isus potępiał faryzeuszy i uczonych w pismach niezwykle ostre i
dobitnie. W gruncie rzeczy wydał na nich nieodwołalny sąd a
także wyrok. Słownictwo zastosowane przez Isusa w stosunku do
tych przywódców religijnych było o wiele bardziej stanowcze niż do
innych grzeszników.
Mateusza 23: 1 Wówczas przemówił Isus do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: 2 «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. 3 Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. 4 Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. 5 Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 6 Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. 7 Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. 8 Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. 9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. 10 Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. 11 Największy z was niech będzie waszym sługą. 12 Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony. 13 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. 14 (Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że pożeracie domy wdów i to pod pokrywką długich modlitw; dlatego otrzymacie surowszy wyrok).15 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. 16 Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: Kto by przysiągł na przybytek, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą. 17 Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? 18 Dalej: Kto by przysiągł na ołtarz, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą. 19 Ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? 20 Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. 21 A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. 22 A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada. 23 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. 24 Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! 25 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one zdzierstwa i niepowściągliwości. 26 Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta. 27 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. 28 Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. 29 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych, 30 i mówicie: "Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie byliśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków". 31 Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków! 32 Dopełnijcie i wy miary waszych przodków! 33 Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść potępienia w Gehennie? 34 Dlatego oto Ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych. Jednych z nich zabijecie i ukrzyżujecie; innych będziecie biczować w swych synagogach i przepędzać z miasta do miasta. 35 Tak spadnie na was wszystka krew niewinna, przelana na ziemi, począwszy od krwi Abla sprawiedliwego aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zamordowaliście między przybytkiem a ołtarzem. 36 Zaprawdę, powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na to pokolenie.
Oczywiście przywódcy religijni nie byli zbytnio zachwyceni takim niepochlebnym podsumowaniem ich przewrotnej działalności. W innym przypadku Isus potępił jeszcze ostrzej handlarzy czyli prekursorów dzisiejszych banków, którzy zorganizowali sobie małą giełdę bankową przez świątynią jerozolimską i dokonywali bankowych transakcji.
Wszystko to spowodowało fałszywe oskarżenia Isusa oraz Jego śmierć.
Godnym uwagi jest tekst Nowego Testamentu, w którym tak kapłaństwo żydowskie, uczeni w Piśmie i faryzeusze, a także tłum podburzony przez nich wypowiedzieli poniższe słowa, wydając tym samym na siebie wyrok!
Mateusz 27: 24 Piłat widząc, że nic nie
osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec
tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza
rzecz». 25 A cały lud zawołał:
«Krew Jego na nas i na dzieci nasze».
26 Wówczas uwolnił im Barabasza, a Isusa kazał ubiczować i wydał na
ukrzyżowanie.
"Krew Jego na nas i na dzieci nasze" Za zacytowanie tego wersetu w znanym filmie "Pasja" grożono reżyserowi Gibsonowi śmiercią!
Tą groźbą Edomici sami przyznali się do mordu na Synu Bożym!
Tak więc takie były przyczyny wyroku Boga na tym mieście oraz na narodzie.
Powróćmy więc do proroctwa Isusa.
Kiedy 33 lat później wojska rzymskie pod wodzą Tytusa otoczyły
Jerozolimę oraz usypano wokół niej szaniec (ostrokół), żyli
jeszcze ci, którzy 33 lata wcześniej domagali się śmierci Isusa oraz
ich dzieci byli już dorosłymi ludźmi.
Jak wiadomo z innych przekazów, w tym właśnie czasie występował
największy rozkwit chrześcijaństwa, które zapoczątkował Isus a
apostołowie nadal, nader gorliwie rozpowszechniali dobrą nowinę o
bliższym już Królestwie Bożym.
A więc sprawa ukrzyżowania Isusa nie była sprawą przedawnioną i zapomnianą, było wręcz przeciwnie!
Po kilku miesiącach Rzymianie odeszli niespodziewanie od Jerozolimy i najprawdopodobniej kapłaństwo żydowskie oraz mieszkańcy miasta dziękowali szatanowi za 'cudowne' ocalenie a szydzono z apostołów i uczniów Isusa.
Możemy sobie łatwo wyobrazić pogardę i dzikie śmiechy Żydów skierowane ku apostołom. Najwidoczniej Żydzi wraz z kapłanami, faryzeuszami oraz uczonymi w Pismach, z trwogi przez Rzymianami modlili się nieustannie do szatana o wyzwolenie z oblężenia. Niewątpliwie składano publiczne modły, poszczono i błagano Lucyfera o miłosierdzie oraz pomoc.
Kiedy wojska rzymskie niespodziewanie odeszły, bez wątpienia przywódcy Żydzi uznali to za oczywisty cud i widomy dowód bożej protekcji. Tymczasem stosunek Żydów do pierwszych chrześcijan był bez żadnych wątpliwości bardziej negatywny niż kiedykolwiek przedtem. Drwinom i kpinom nie było końca.
Jednakże apostołowie wraz z naśladowcami zrozumieli właściwie proroctwo Isusa i zadecydowali, aby opuścić to skazane na zagładę miasto. Zrobiono więc tak i apostołowie wraz z pierwszymi chrześcijanami żydowskimi wynieśli się z Jerozolimy.
Cztery lata później, w roku 70 n.e. w okolicach żydowskiej Paschy, kiedy większość Żydów zgromadziła się w Jerozolimie na obchody Paschy i ponad 80% Żydów przebywało w tym czasie w mieście, wojska rzymskie niespodziewanie powróciły oraz ponownie otoczyły Jerozolimę!
Miasto było przepełnione i z powodu zgromadzonych mas. Brakowało pożywienia i po 6 miesiącach niemal bez walki wzięto Jerozolimę głodem.
Według historyka żydowskiego, Flawiusza, matki jadły własne zmarłe dzieci z powodu straszliwego głodu, jaki zapanował w niegdyś świętym mieście.
Rzymianie nie mieli miłosierdzia nad Żydami i wyrżnęli ostrzem miecza tego okropnego dnia ponad milion ludzi! Jerozolimę zburzono doszczętnie, świątynia została także całkowicie zniszczona i rzeczywiście, zgodnie z proroctwami Isusa kamień na kamieniu nie pozostał.
Tymczasem wczesne chrześcijaństwo, wraz z przewodzącymi apostołami oczywiście nie doznało najmniejszego uszczerbku!
Najlepszym dowodem na to jest fakt, że chrześcijaństwo czyli
Judejczycy to przetrwali!
Proroctwo Isusa sprzed 37 lat spełniło się dokładnie. Jerozolima oraz jej mieszkańcy zostali sprawiedliwie ukarani za zbrodnię popełnioną na największym człowieku, jaki kiedykolwiek chodził po ziemi. Jerozolima miała być deptana przez pogan do czasu wypełnienia się określonego czasu. Z wyroku Boga, Jerozolima poniosła w pełni zasłużony wyrok za morderstwo na Synu Boga! Dalszą częścią kary Boga było całkowite rozproszenie resztek Żydów, co oczywiscie się także się wypełniło.
Skoro taka była kara za mord na Isusie, czyż dzisiaj, czy można uwierzyć, że nadal nienawidzący Isusa Żydzi otrzymali od samego Boga status "Narodu Wybranego"?
Czy dzisiejszy Izrael jest nadal Narodem Wybranym?
To jeszcze nie koniec proroctw biblijnych!
Isus podał ich znacznie więcej w księdze Objawienia. Mamy tam dokładną zapowiedź czasów końca oraz wydarzenia poprzedzające tzw. koniec świata czyli ostateczną bitwę Isusa z szatanem i jego wojskami w bitwie Armageddonu. Detale te są niesłychanie fascynujące a dokładność powyższego proroctwa daje nam dużą dozę zaufania w ciąg dalszy dziejów zapowiedzianych w tej najważniejszej proroczej księdze biblijnej, Księdze Objawienia.